362 - فوتبال و فلسفه فوتبال!

دققیه صدو هفده رسیده بود، فروارد ما را گوشه منطقه جریمه زدند. من کمتر جلو میرفتم، دفاع آخر که بازی کنی کل نظم تیمی افتاده است گردن تو، کِی تیم را جمع کنی ببری روی خط(خط وسط زمین) کی برگردی و کی هم بروی برای آفساید گیری، اما روی این توپ چیزی درونم میگفت باید بروی برای سر زدن، نمیدانم فوتبال را این شکل بازی کرده اید یا نه، یعنی با دل و جان یعنی حل شوی تویش و زندگی کنی، در بزنگاهی از این اتفاقات می اوفتد از همین هائی که میگویند الهام شد و این خزعبلات. 

من ذاتن راست پا هستم، هرچند تجربه بازی دفاع چپ را هم داشته ام ولی پای چپم به اندازه راست زور ندارد. توپ ریخته شد روی دروازه چند نفری مثل همیشه پریدند برای زدن توپ، من هم توی آن شلوغی روی تیر دو منتظر بودم، توپ بلوکه شد، دروازه بان پهن شد روی زمین. چه شد توپ از بین آنهمه پا درامد و افتاد جلوی پای چپ من نمیدانم، فقط زدم، با همه ی توان، اینکه کجا قرار بود برود نمیدانم ولی همان ته مانده توان را جمع کردم و زدم، فقط شنیدم که یکی داد میزند و فحش میدهد از همین هائی که آدم وقتی خوشحال است بار رفیقش میکند، توپ گل شده بود، شاید هزار نفر بودند فریاد میزدند اسمم را، توی آن دقایق آنقدر دویده ای، آنقدر اسید لاکتیک جمع کرده ای توی پاهایت که نمیفهمی چه میکنی، چیزی از تو فرمان نمیبرد، بدنت به حال خودش است ...

تیم از دسته سوم تهران آمد دسته دوم، روزهای خوبی بود، جوانتر بودیم و بیشتر می دویدیم، بیست وشش ساله بودم که همه را گذاشتم کنار، هرچند هنوز بازی میکنم، نه به آن شکل، هنوز هم میتوانم بدوم نه مثل آن سالها ولی اینها را گفتم که بگویم من یکی از بازی کردنش بیشتر لذت میبرم تا از دیدنش، فوتبال برای من فلسفه است، فوتبال برای من چیزی بود که یک ترم مشروطی و نه شنیدن از کسی که عاشقش بوده ای بعد از چند سال را، در خودش حل کرد، سه ماه تابستان سال هشتاد را فقط دویدم دنبال توپ، نه روی زمین، جائی بین مرز خیال و واقعیت، دوباره شدم همان آدم چند ماه قبلترش، همین حالا هم منتظر آن دو روز هفته هستم که همه خستگی روحی و جسمی را از تنم به در کنم،من از بازی کردنش لذت میبرم، دیدنش هم که طرفدار یک تیم خاص خارجی هستم که همان را دنبال میکنم ...

اما امروز از معدود دفعاتی بود که نشستم از ابتدا یک بازی فوتبال ملی را کامل دیدم، نخندید، بازی ایران و آرژانتین را هم کامل ندیده ام. تیمی که دوبار بازی را از منجلاب دربیاورد آنهم ده نفره، یعنی تیم خوبیست، میشود امیدوار بود.

+ از میان همینطوری های روزانه