زن از حمام خارج میشود، حوله را می پیچد دور خودش، حوله کوچکتری برمی دارد، سرش را خم میکند به سمت راست و با حوله دیگری سعی دارد موهایش را خشک کند، چندباری سرش را به سرعت بالا و پائین میکند تا آب موهایش پخش شود، بوی خوش آیند شامپو می ریزد در فضای بی رمق اتاق و جان تازه ای می بخشد به روح خانه.
می نشیند جلوی آینه، ماتیک قرمز رنگ(یا صورتی، یا هر رنگی که خودتان دوست دارید) برمیدارد و میکشد روی لبهایش، لبها را جمع میکند، توی آینه لبخندی میزند.
زنی با موهای خیس و ماتیک قرمزی روی لبهایش، بی هیچ دستکاری دیگری، بی فوتوشاپ.
این زیباترین تصویر جهان است.
+ از میان همینطوری های روزانه
شاید باور نکنید بارها به تصویری این چنینی از خودم در آینه لبخند رضایت مندی زده ام و هنرنمایی خداوند را تحسین گفته ام...
فقط نمی دانم چرا بعضی از مردها در شب های عمیق دونفره شان زن را تخت آرایش می خواهند!
نمیدونم والا
زیبائی در سادگیست.
خود بودن
خعلی خیلی خیلی خوب بود :)
:))