این شعر تو را کم دارد
تو را در میانه آغوشش
در کشاش هم آمدن لبهایش
در تنگ فشرده شدن بازوانش.
این شعر تو را ندارد.
تو را که نمیدانم کیستی، کجایی!
ای لیا