یک زنی را هم دیدیم، مانتوی سرمه ای رنگ اداره، خسته طور هرچند، بوی عطری سبک، نه بلند بود نه کوتاه، چاق نبود، لاغر هم نبود، چیزی در این میانه اندام، رژ قرمزی ملایم، کمی از رژ را هم خورده بود به گمانم، هوای پشت سرش در بستری از بوی عطرش به خواب میرفت.
خواستیم بگوییم : خانم همینطور باشید، لبخند هم بزنید، حال زمین و خیابان را خوب میکنید.
خب نمیشد، به جرم مزاحمت یحتمل چندتایی فحش میخوردیم، ولی اگر میخوانی همینطور بمان.
+ از میان همینطوری های روزانه
یحتمل دارین خودتونو لو میدین....