خاص بودن در درون تو رخ میدهد، در میان تاروپود نگفته هایت. خاص بودن چیزی ست شبیه یک قفل زنگ زده بر روی کرکره مغازه ای جامانده در ذهن خاطره ها.
برای خاص بودن نیاز نیست کاری انجام دهی، نقش بازی کنی، ادایش را در بیاوری.
خاص بودن از درونت تراوش میکند، اگر باشی!
+ ازمیان همینطوری های روزانه
دارم تلاش میکنم با خاص بودنم....یه زندگی خصوصی رو برای دلم تجربه کنم...برای خودم...روحم...که نقاب نزنم...توی بعضی موارد عمیق...اختلافات... به مشکل خوردم این روزها...