955 - باور غلط!

میگفت : پدرمان نگاه نافذی داشت، طوری که اگر هم میخواست تنبیه کند نگاهمان میکرد، آب میشدیم، میمردیم. نگاه کردن مستقیم توی چشمهایش کار سختی بود. عکسی از خودش انداخته بود که زده بودیم دیوار خانه. عکس طوری بود که انگار داشت خیره نگاه میکرد. یعنی هرجای خانه بودیم عکس داشت ما را می پایید. پدر میگفت من از توی این عکس رفتار شمارو میبینم. جرات نمیکردیم دست از پا خطا کنیم. گذشت تا اینکه یک روز خواهر بزرگترمان که سیزده چهارده سالی داشت رفت بالای صندلی و عکس را برگرداند طرف دیوار، ما که کوچکتر بودیم نگران شدیم، خواهرمان برگشت و گفت که خیالتون راحت بابا دیگه نمیبینه هرکاری دوست دارید انجام بدید. شب هم که پدر آمد فهمیدیم متوجه نشده پس از روز بعد عکس را برمیگرداندیم و خانه را میگذاشتیم روی سرمان. به اینجا که رسید گفت اعتقادات و باورهای غلط هم همینطور است، یک نفر اولی باید پیدا شود نشان دهد به بقیه که اینها همه اش بازی ست!

+ از میان همینطوری های روزانه