1631

مرا بخواه

چونان موج که چنگ میزند به ساحل

میرود و برمی گردد

ای لیا

1630

ما جان نداشتیم

آرام مرده بودیم در خیال یک خیابان

ای لیا

1628

آه ای اندوه

دل برای نبودنت تنگ است.

ای لیا

1627

گاه فکر می‌کنی فراموش کرده‌ای ولی بوی عطری در پیچ یک کوچه تو را در ازدحام خاطره‌ها غرق می‌کند.

ای لیا

1626

قابهای عکسی بودیم، سرگردان

مرگ آمد نشست گوشه‌ی قاب

ای لیا

1625

توی آخرین عکس پرسنلی

لبخند میزدی

کسی چه می‌دانست که این مرگ بود که می‌خندید

ای لیا

1624

در زندگی گاه لحظاتی هست شبیه خلسه‌ی قبل از بوسیدن لبها، آرام بسته شدن چشمها، لغزش نرم لبها روی هم، دویدن خون توی صورت، ضربان تند قلب، ... گاه زندگی چیزی‌ست دست نیافتنی.

ای لیا

1623

در میانه‌ی رنجِ ابدی زمین

در خلال اندوهی بی پایان

تو را دوست داشته‌ام

ای لیا

1622

دلتنگی یعنی

خاطره‌ای ترک می‌خورد

ای لیا

1618

آغوشت سرزمین بکری‌ست

گم باید شد در میان بازوانت

ای لیا

1616

من تو بودم

کمی عاشقتر

ای لیا

1615

زیبایی

ولی غمگین

ای لیا

1614

گاه دلتنگی تو را وا می‌دارد لبهای خاطره‌ای را ببوسی.

ای‌لیا

1607

چاره‌ای نیست

به دوست داشتنت ادامه می‌دهم

ای لیا

1605

زندگی گاه تعلیقی شیرین است

شبیه بوسه‌ای که هنوز رخ نداده است.

ای‌لیا