بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیا
بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیادرباره من
این درباره نوشتن هم از آن چیزهای مزخرف است.
چه بنویسم ...
من یکی هستم شبیه تو، مثل خودت،
کمی پر روتر!
دو خط چائی /
یک فنجان خاطره /
کمی انتظار /
بوسه ای نزدیک ...
ادامه...
738
بچه ها را اذیت میکرد، چه توی نمره دادن، چه توی اخلاق و رفتارش. دبیر بد بدن و چغری بود به قول یکی از بچه ها! یک روز ظهر ماشینش را هل داده بودند و برده بودند جایی ول کرده بودند. خبر پیچید که این اتفاق افتاده. از آن روز گفتند رفتارش تغییر کرد. هرچند ماشین را هم پیدا نکردند.
چند ماه بعد همسایه های دو کوچه پایین تر از دبیرستان به پلیس خبر میدهند که یک رنو دو سه ماهی ست توی کوچه شان ول شده به امان خدا!
رنوی آقای دبیر فیزیک بود.
+ از میان همینطوری های روزانه
736
عطر زن فضای کافه را طی میکند، میرسد به میز کنار پنجره، می ایستد، اما مردی آنجا نیست، مردی که سالهاست آنجا نیست!
+ داستانک
735
همه مان چیزهایی برای اعتراف کردن داریم.
برای خلوت هایمان ...
برای زمانی که هیچکس جز خودمان شنونده نیست!
+ از میان همینطوری های روزانه
734
یک آن تصمیم میگیریم، یک آن نتیجه گیری میکنیم، و در نهایت حمله میکنیم!
همه مان انسانیم با ضعفهایش. زود نتیجه گیری کردن، زود سر رفتن، زود قضاوت کردن باعث میشود در چشم آدمها بشکنیم. یادمان باشد. مردم مجبور نیستند ما را تحمل کنند.
733
زنها نگاه کوتاه و همراه با تحسین را دوست دارند. با زل زدن همان دوزار شخصیتتان را هم از دست میدهید!
درباره غریبه ها البته وگرنه درباره عشقشان همان زل زدن را همراه با تحسین کلامی بیشتر میپسندند.
732 - پدرانه دخترانه
همکارمان تعریف میکرد که عاشق همسرش شد و ازدواج کردند و پنج سالی هم هست که زندگی خوبی دارند ولی نکته جالبش پس از مطرح کردن دختر برای پدرش رخ میدهد. دختر میگوید که همدیگر را دوست دارند و پسر میخواهد اجازه بگیرد بیاید خواستگاری. پدر دختر با پسر قرار میگذارد قبل مراسم خواستگاری با همدیگر صحبت کنند. توی باشگاهی که بدنسازی میرفت. وقت تعریف کردن این قسمت حالت چشمهایش تغییر کرد، گفت پدر زنم شبیه این کوههای عضله نبود ولی بدن پری داشت، مشخص بود سالها ورزش میکند، حین تمرین کردنش حرف میزدیم و در نهایت وزنه ها را کنار گذاشت و دست گذاشت روی شانه ام و گفت: من به دخترم از گل نازکتر نگفتم، همیشه پشتش بودم، ننر و لوس بارش نیاوردم ولی نذاشتم رنج بکشه!
در حین گفتن اینها شانه ام را هم فشار میداد، نفسم تنگ شد، حس کردم صورتم سرخ شده. شانه ام خرد میشد.
گفت: من این دختر رو دست هرکسی نمیدم ولی تو انگار دوسش داری. اینم بدون باباش همیشه پشتشه!
می گفت شانه چپم خرد میشد و کم کم متمایل میشدم به سمت چپم. بعد شانه ام را رها کرد و دست دادیم. دستم را خیلی فشار نداد ولی رفت به سمت کیسه بوکس گوشه سالن و چنان مشتی زد که حس کردم دل و روده های من است که دارد از دهانم بیرون میزند!
هرچند با هم رفیق هستیم ولی همیشه این ترس را دارم که یک روزی دل و روده هایم را از شکمم بیرون بکشد!
+ از میان همینطوری های روزانه
731
کوچه ای تنها
پیرزنی زنبیل پلاستیکی را
زیر چادر گل دارش می کشد
کمی بالاتر
اسم مردی روی دیوار
مردی که روزی مرد شد
روزی که پیرزن پشت سرش آب میریخت
رفت که برگردد
رفت که نگذارد کسی زنبیل پلاستیکی مادرش را
به یغما ببرد
رفت
دیگر برنگشت
شد اسمی روی دیوار.
ای لیا
729
یکبار بیست و چند ساله ای، یکبار توی همان بیست و چند سالگی عاشق میشوی، یکبار در بیست و چند سالگی تو را میراند، یکبار ... همه اش یکبار است!
هیچ یکبار دیگری شبیه آن یکبار نیست، چون دیگر بیست و چند ساله نیستی، او هم بیست و چند ساله نیست!
زمان همه چیز را آوار کرده است روی خاطراتت.
+ از میان همینطوری های روزانه
726
عصر وقت برگشت از شرکت هوس کمپوت گلابی کردم. اصلن نمیدونم چی شد. توی اتوبوس طعم کمپوت گلابی ریخت زیر زبونم. میدون فلسطین یه دونه خریدم نشستم در مغازه همونجا خوردم. آخر سر هم آب توی قوطی را سرکشیدم. روی پله کوتاه جلوی مغازه نشسته بودم. دستها را گذاشته بودم روی زانوها. به قوطی کمپوت نگاه میکردم. کاش میشد همه ی هوسها را همینقدر راحت و بی دغدغه سروتهش را هم آورد ولی خب نمیشود.
+ از میان همینطوری های روزانه