بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیا
بوی ریحان در باغ پیچید ...
دست نوشته های ای لــــــــــیادرباره من
این درباره نوشتن هم از آن چیزهای مزخرف است.
چه بنویسم ...
من یکی هستم شبیه تو، مثل خودت،
کمی پر روتر!
دو خط چائی /
یک فنجان خاطره /
کمی انتظار /
بوسه ای نزدیک ...
ادامه...
362 - فوتبال و فلسفه فوتبال!
دققیه صدو هفده رسیده بود، فروارد ما را گوشه منطقه جریمه زدند. من کمتر جلو میرفتم، دفاع آخر که بازی کنی کل نظم تیمی افتاده است گردن تو، کِی تیم را جمع کنی ببری روی خط(خط وسط زمین) کی برگردی و کی هم بروی برای آفساید گیری، اما روی این توپ چیزی درونم میگفت باید بروی برای سر زدن، نمیدانم فوتبال را این شکل بازی کرده اید یا نه، یعنی با دل و جان یعنی حل شوی تویش و زندگی کنی، در بزنگاهی از این اتفاقات می اوفتد از همین هائی که میگویند الهام شد و این خزعبلات.
من ذاتن راست پا هستم، هرچند تجربه بازی دفاع چپ را هم داشته ام ولی پای چپم به اندازه راست زور ندارد. توپ ریخته شد روی دروازه چند نفری مثل همیشه پریدند برای زدن توپ، من هم توی آن شلوغی روی تیر دو منتظر بودم، توپ بلوکه شد، دروازه بان پهن شد روی زمین. چه شد توپ از بین آنهمه پا درامد و افتاد جلوی پای چپ من نمیدانم، فقط زدم، با همه ی توان، اینکه کجا قرار بود برود نمیدانم ولی همان ته مانده توان را جمع کردم و زدم، فقط شنیدم که یکی داد میزند و فحش میدهد از همین هائی که آدم وقتی خوشحال است بار رفیقش میکند، توپ گل شده بود، شاید هزار نفر بودند فریاد میزدند اسمم را، توی آن دقایق آنقدر دویده ای، آنقدر اسید لاکتیک جمع کرده ای توی پاهایت که نمیفهمی چه میکنی، چیزی از تو فرمان نمیبرد، بدنت به حال خودش است ...
تیم از دسته سوم تهران آمد دسته دوم، روزهای خوبی بود، جوانتر بودیم و بیشتر می دویدیم، بیست وشش ساله بودم که همه را گذاشتم کنار، هرچند هنوز بازی میکنم، نه به آن شکل، هنوز هم میتوانم بدوم نه مثل آن سالها ولی اینها را گفتم که بگویم من یکی از بازی کردنش بیشتر لذت میبرم تا از دیدنش، فوتبال برای من فلسفه است، فوتبال برای من چیزی بود که یک ترم مشروطی و نه شنیدن از کسی که عاشقش بوده ای بعد از چند سال را، در خودش حل کرد، سه ماه تابستان سال هشتاد را فقط دویدم دنبال توپ، نه روی زمین، جائی بین مرز خیال و واقعیت، دوباره شدم همان آدم چند ماه قبلترش، همین حالا هم منتظر آن دو روز هفته هستم که همه خستگی روحی و جسمی را از تنم به در کنم،من از بازی کردنش لذت میبرم، دیدنش هم که طرفدار یک تیم خاص خارجی هستم که همان را دنبال میکنم ...
اما امروز از معدود دفعاتی بود که نشستم از ابتدا یک بازی فوتبال ملی را کامل دیدم، نخندید، بازی ایران و آرژانتین را هم کامل ندیده ام. تیمی که دوبار بازی را از منجلاب دربیاورد آنهم ده نفره، یعنی تیم خوبیست، میشود امیدوار بود.
+ از میان همینطوری های روزانه
361 - پفیوز!
پفیوز مگر کیست؟
پفیوز گاهی همین رانندگی ماست، گاهی هم مثل اسب از خیابان رد شدن وقتی چراغ قرمز است، پفیوز همین احمق پنداشتن دیگران است و خودت را بالاتر از آنها دیدن.
پفیوز ... دنبالش نگرد!
پفیوز چیز خاصی نیست، بیشترمان توی آینه نگاه کنیم او را خواهیم دید ...
360
زن توی تخت غلت زد و ملحفه را دور خودش پیچاند و رسید لبه تخت، گوشه پیرهن مرد را گرفت کشید، مرد پرت شد توی بغل زن، هردو خندیدند!
مرد دیر رسیده بود، پشت میز چای را که سر میکشید به نوشته های زن توی
گوشی نگاه میکرد، چشمهایش برق میزد، آنطرف هم لابد چشمهای زن خندیده بود وقت نوشتن شان!
+ داستانک
359
یک سری حرفها را نمیزنی، مرورشان میکنی، لبخند میزنی ...
میگذاری همانجا بمانند! تا دوباره، به وقت نوشیدن چای، وقتی کتابت را بسته ای و به جائی توی سقف خیره شده ای دوباره برگردند و لبخند بنشانند روی لبت.
+ از میان همینطوری های روزانه
358 - نصیخت زوری!
قبل از نصیحت کردن بقیه دو دقه خودمونُ بذاریم جاش ببینیم می تونیم اون کارو انجام ندیم یا نه! بعد بشینیم از دریای فضل و دانش خودمون به زور بچپونیم تو حلقش!
یادمون باشه، خیلی کارارو خودمون کردیم و درباره خیلی کارهائی هم که نکردیم قاعدتن چون آشنائی کافی نداریم نمیتونیم نظر کافی بدیم!
البته که خب اعتیاد به مواد مخدر خانمان برانداز است و نیاز نیست بری تجربه کنی و بعد بقیه رو نصیحت کنی، منظورم تو دیگر اموره که خودتونو خودمون می دونیم چیه!
357 - مردی که از توی شیشه ترشی خیره نگاه میکند! / 3
زن چند بار با نوک انگشت اشاره میزند به تُنگ شیشه ای،مرد چشمهایش بسته است، زن شیشه را می چرخاند، سر مرد داخل تنگ چرخی میزند بین مایع زردرنگ داخل شیشه، زن صورتش را به شیشه می چسباند. گونه اش را روی شیشه می گذارد. چشمهایش را می بندد، مردی را می بیند که نشسته است پشت میز نهارخوری و لبخند میزند ...
لبهایش را میگذارد روی شیشه، می بوسد!
+ داستانک
355 - حرفهای نگفته!
یه سری حرفها هم هست همون یکبار که جسارت می کنی و میگی مزه داره، دیگه تکرارش نکن. بذار از بودن تو خلسه لذتش سیراب بشی، همون زمانی که زمان متوقف شده، همون زمان فریز شده رو یادت بیاری ...
+ از میان همینطوری های روزانه
354 - مردی که از توی شیشه ترشی خیره نگاه میکند! / 2
زن قطعه ها را میپیچد لای کاغذ نازک روزنامه و بندی هم میپیچد دورشان،با دقت توی فریزر میچیند، سر مرد هنوز روی میز آشپزخانه خیره نگاه میکند. زن بارانی اش را میپوشد. چتر را بر میدارد و بیرون میرود.
چند ساعت بعد، پیرزن طبقه پائین زن را جلوی آسانسور با یک تنگ شیشه ای بزرگ می بیند. زن عصر بخیری میگوید و وارد آسانسور میشود.
+ داستانک
351 - رانندگی و هل بوی!
به کسی که از تو پارک میخواد بیاد بیرون راه بدید،
به کسی که از کوچه فرعی بن بست میخواد بیاد تو اصلی راه بدید،
به کسی که گیر افتاده تو پیچ و واپیچ ترافیکِ تقاطع راه بدید،
به هم راه بدید،
دست بدید، گاهی پا بدید!
پشت فرمون کمی ریلکستر باشید، لبخند نمیزنید به جهنم، شبیه هِل بوی هم نباشید!
خلاصه اینکه انتقام کم کاری های بقیه رو از همدیگه تو رانندگی نگیرید!
+ از میان همینطوری های روزانه
350
گاهی آدمها می آیند و جای پایشان را روی دلمان میگذارند و میروند، آدم بعدی که بیاید ممکن است جای پایش جای پای قبلی را پر نکند! دلتنگ می مانیم ...
+ از میان همینطوری های روزانه
349 - بت و بت سازی!
خاصیت بت و اسطوره این است که روزی فرو خواهد ریخت، آدمها و شخصیت ها و جریانها را بت نکنیم!
+ از میان همینطوری های روزانه
348 - زنها حال زمین را خوب میکنند
به زنها باید گفت
+ از میان همینطوری های روزانه