935

گفت یکباره به خودت می آیی و میبینی عاشق شارون استون شده ای، در کنار دختر منور خانم که قبل از شارون استون عاشقش شده بودی، همه اینها را میگذاری کنار معلم سوم دبستانت که عاشق بوده ای قبلتر. البته قبلتر از همه عاشق مادر نصرتی شده بودی همان سال اول دبستان که رفته بودی خانه شان تا مشق بنویسید مثلن.

بله آدم یکباره به خودش می آید میبیند چقدر معشوق دارد، خب سخت میشود مدیریت کردن این همه معشوق را، یکباره بی خیال همه شان میشوی، بزرگتر میشوی لابد!

+ از میان همینطوری های روزانه

934 - درباره سی و چند سالگی یک زن.

یک زن وقتی پا گذاشت آنطرف حصار سی سالگی میشود سی و چند ساله. چهل سالگی هم همین است. همان سی و چند ساله. پنجاه سالگی هم. سی سالگی زن نقطه عطف است. چندبار پیشتر متنی نوشته بودم درباره زنی چهل ساله. قبلترش هم دو سه باری درباره سی و چند سالگی. ولی این متن آخری جمع آنهاست. زن سی را که رد کرد میشود این تفاوت را حس کرد. میشود جمع وقار و متانت و لوندی . جمع زیبایی و هوش . جمع بین فریب و عشق . زن آنور سی سال میشود آنچه قرار بوده باشد و این را بیستر زنها نمیدانند. زنها شاید ترس دارند از رسیدن به سی سالگی. از اینکه شاید دیگر طراوت نداشته باشند. خواستنی نباشند هرچند به نظر من طراوت زن بیشتر میشود. خواسته شدنش بیشتر. با یک روند منطقی. جمع ظاهر و باطن. خود زن باید این را بفهمد. این را مردی میگوید که خودش آنطرف سی سالگی ست و میداند یک زن سی و چند ساله چقدر دلفریب است ...

+ از میان همینطوری های روزانه

933

هوا خوب است

هوای تو خوب است 

بودن در هوای تو خوب است ...

ای لیا

932

گفت : اون یارو رو ببین. اون خیلی بدبخته چون تو رو نداره. 

اینم برگشت بهش گفت : تو هم همچین خوشبخت نیستی، منو داری ولی نمیبینیم!

932

دوستت دارد

در خیال ناممکن شب ...

ای لیا

931

فلافل را گاز میزد، گاه سرش را بالا می آورد و حین جویدن فین فینی هم میکرد. طعم تند سس فین فینش را در آورده بود. نگاه میکرد به اطراف. زن گفت : اینجا میتونم بشینم؟ مرد جابجا شد، زن نشست کنار مرد، مرد سس را تعارف زن کرد، زن سس را گرفت و ریخت روی ساندویچش. مرد یادش رفته بود بگوید این سس تند است. زن لقمه را نجویده اشک جمع شده بود توی چشمهایش. فین فینش هم در آمده بود.

+ از میان همینطوری های روزانه

930

زن از ماشین که پیاده میشد بوی سیگارش را جا گذاشت، مرد نگاه کرد به آینه روی آفتابگیر، دنبال چشمهای زن بود لابد!

+ داستانک

929 - برای یک دوست

تو شبیه یک باران نرمی، خیس نمیکنی، احساس آدمی را طراوت میدهی، شبیه یک خیابان در یک عصر پاییزی، با برگهای زرد و نارنجی روی پیاده رو هایش، گرم و سرد، ملس، لابلای رایحه سبک یک یادآوری خوش، یک پیاده روی کوتاه و حرفهایی که هرکدام چند لایه دارند. 

دیدن خوابت هم گاه ناغافل لابلای روزمره های پیچیده در عادت های سخیف زندگی، حال آدمی را خوب میکند. روزگارت به کامت ...

+ از میان همینطوری های روزانه

928

میگفت : شماره موبایل مثل لباس زیر آدمه، به هرکسی نباس نشونش بدی!

927

گفتم خیلی خوشگلی ها بلا!

گفت میدونم.

گفتم با من دوست میشی؟

گفت نه من با میلاد دوستم، با دو تا پسر نمیشه دوست شد!

خندم میگیره، مامانش از تو کیف یه بیسکوییت میده دستش، من نشستم کنار پنجره، اون نشسته کنار من سمت راهروی اتوبوس. مامانش میگه عمو رو اذیت نکن، مهشید میگه : مامان دیگه عمو نیست، دوستمه!

+ از میان همینطوری های روزانه

926

حرف زیاد است، 

وقت کوتاه، لبهای تو را می بوسم ...

ای لیا

telegram.me/boiereihan

925

آنروزها من هم جزء مخالفهای این تصمیمش بودم. هرچند به خودش نگفته بودم. تابستان هشت سال قبل بود. نشسته بودم زیر باد سرد کولر گازی توی یکی از پروژه های جنوب کشور، گوشی زنگ خورد. مادر همین رفیقمان بود کلی گله کرد و گفت که مگر شما رفیقش نیستید، شما جای برادر نداشته اش، چرا باهاش حرف نمیزنید؟ چرا نمیگید این مادرت داره داغون میشه؟ قول دادم آمدم تهران با رضا حرف بزنم. رضا یکی یک دانه پسر خانواده متمولی ست که پدرش دو سال قبلترش مرده بود. چند دهنه مغازه و کسب و کار خانوادگی که دامادها میچرخاندند. خودش هم یک جورهایی همکار بود. عاشق بیوه زنی بیست و پنج ساله شده بود با یک دختر دو ساله. دو سال از زن بزرگتر بود. من هم که شنیدم پیش خودم گفتم کار احمقانه ایست. گذشت و آمدم تهران و زنگ زدم عصر یک روز گرم همدیگر را ببینیم، بستنی خریده بودم، توی پارک لاله روی یکی از نیمکتها بستنی را دادم دستش. حرفی نزدم، بستتی را که میخورد گفت : عاشق شدی نه؟! لال شدم، دوزاریم افتاد، گفت : من مامانو خیلی دوست دارم، ستون زندگی خانوادمونه ولی تو که عاشق شدی میدونی چی دارم میگم! میدانستم ولی نگفتم، مخالف بودم هرچند. درباره این تصمیمش دیگر حرف نزدیم. یک سال بعدش مادر راضی شده بود. ازدواج کردند. هفت سال گذشته است. زن برایش پسری بدنیا آورده. با دختر زن حسابی اخت است. میگوید هیچوقت به این فکر نکردم دختر من نیست. مادرش یک بهاره(اسم زن) میگوید و هزارتا قربان صدقه عروس میرود. زنی با شعور، فهمیده، با شخصیت، طوری که آدم را مجبور میکند حتمن احترام ویژه ای برایش قایل شوی. یکبار توی یک مهمانی پرسیده بود : آخرش نفهمیدم شما هم با ازدواج ما مخالف بودید یا نه؟! جواب ندادم فقط پرسیدم : چکار کردید که اینطور همه خانواده را عاشق خود کردید؟ گفت : این ما هستیم که بقیه رو ترغیب میکنیم که چطور با ما برخورد کنن. خودمون تاثیرگزاریم. گاهی به جای جدل میتونی با برخورد محبت آمیز دل آدمهارو نرم کنی من عاشق رضا بودم پس چه ایرادی داشت اگر علی رغم مخالفت مادرش من به مادرش احترام بذارم و محبت کنم. من نمیدانم توی باطن زندگیشان چه خبر است ولی ظاهر زندگیشان نشان میدهد رضا خوشبخت است. خوشبخت. همین کفایت میکند. فهمیده ام گاه زندگی با عقل و منطق ما جلو نمیرود. همیشه دودوتایش قرار نیست چهارتا بشود. ما آدمها خودمان معادلات و مجهول و معلومش را تعیین میکنیم.

+ از میان همینطوری های روزانه

924 - برای زنی سی و چند ساله

سی و چند سالگی یک زن را هرکسی نمیفهمد. سی و چند سالگی یک زن یعنی جمع دلفریبی و شیطنت ضرب در وقار و متانت. زن سی و چند ساله را توی یک مهمانی با لباس شب مشکی و موهایی که از پشت سر جمع کرده باید دید، لباس بلندی که گاه روی زمین کشیده میشود، خرامیدنش و گام های شمرده شمرده اش را. زن سی و چند ساله تازه اول پختگی ست، سرشار از هوشی زنانه و زیبایی دوچندان. شبیه نسیم خنکی که عصر یک روز تابستانی روی پوست عرق کرده صورت میوزد، شبیه صدای دل انگیز خوردن باران روی برگها، شبیه هرچه که تو را وارد یک خلسه شورانگیز میکند. زن سی و چند ساله مخدری ست که زندگی را سر حال می آورد. زن سی و چندساله یک نقاشی بی نقص است از مجموعه هر آنچه میشود در یک قاب جمع کرد.

923

آدم است دیگر 

گاه تکلیفش با دلش معلوم نیست ...

922

توی یک خیابان، توی یک ساختمان، طبقه چندمش، یکی نشسته است رو به پنجره، خیره به برف نرم نرم بیرون، به بخار چای توی دستش نگاه میکند و تصویر تو را در ذهن می سازد.

+ از میان همینطوری های روزانه